ترسِ از دست دادنت اِی باران
نازنینم!
به تو و احساسی که
بین ما شکل گرفته می اندیشم
می دانم که این احساس زیبا را
نباید بروز دهم
تا کسی ابعاد آنرا نداند و نفهمد
و چشم نامحرمی آنرا گزند نزند
ترسِ از دست دادنت
بی تابی ام را صد چندان می کند
باید راز دوست داشتنت را
از همه دور کنم
در مکانی بسیار دور
در دریایی آبی
و یا در دل ِ قویی سپید به امانت بگذارم
و یا اصلا در
کهکشان راه شیری
در ستاره ای درخشان نهانش کنم
تا با امواج نور
محشور و پنهان شود
چون رازی سر به مُهر.
"مهرداد دهنام"
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد